Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2016 r., sygn. I FSK 742/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej N. E. - C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 października 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1128/14 w sprawie ze skargi N. E. - C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 30 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od N. E. - C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 2.400 zł (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi kasacyjnej

N. sp. z o.o. w G. (dalej: Spółka lub Skarżąca) wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1128/14. Sąd ten oddalił jej skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 30 czerwca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za luty 2012 r.

2. Stan sprawy przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji

2.1. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w G., po przeprowadzeniu kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczeń z tytułu podatku VAT oraz zasadności dokonania zwrotu podatku, decyzją z dnia 3 lutego 2014 r. określił Spółce nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za podany wyżej miesiąc. Decyzję tę utrzymał w mocy Dyrektor IS zaskarżoną decyzją.

2.2. Podstawą rozstrzygnięć było uznanie, że: - Spółka bezpodstawnie odliczyła podatek naliczony wynikający z czterech faktur wystawionych przez firmę T. E., za usługi doradztwa technicznego; - z materiału dowodowego nie wynikało, aby czynności ujęte w fakturach wykonane zostały przez T. E. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej S., na podstawie zawartej ze Spółką umowy o współpracę; - czynności tożsame przedmiotowo z zakresem tej umowy, T. E. świadczył jako prezes zarządu Spółki, będąc do tego zobowiązanym ze względu na tę funkcję; - Spółka nie udokumentowała wykonania powyższych usług w sposób pozwalający na rozdzielenie obowiązków świadczonych przez T. E. w ramach czynności zarządczych (jako prezesa) i czynności doradztwa technicznego (jako osoby prowadzącej działalność); - Skarżąca nie wyjaśniła także przyczyn dla których T. E., w tym samym okresie, miałby wykonywać czynności polegające na prowadzeniu spraw Spółki na podstawie dwóch różnych tytułów, tj. umowy o współpracy i jako prezes zarządu; - faktury wyrażały przedmiot świadczenia bardzo ogólnikowo jako "doradztwo techniczne" i dlatego należało je odpowiednio udokumentować, czego Spółka właściwie nie uczyniła; - zachodziła zatem podstawa do zastosowania art. 88 ust.3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.).