Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. I FSK 407/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 8 października 2014 r. sygn. akt I SA/Bd 813/14 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 4 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec, czerwiec i wrzesień 2009 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od A. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2.845zł (słownie: dwa tysiące osiemset czterdzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 8 października 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 813/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uwzględnił skargę A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 4 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec, czerwiec i wrzesień 2009 r.

1.2. Decyzją z dnia 11 marca 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w A. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za marzec 2009 r w kwocie 10.793 zł, za czerwiec 2009 r. w kwocie 7.213 zł i za wrzesień 2009 r. w kwocie 4.959 zł.

1.3. Decyzją z dnia 4 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej B. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu podał, że istota sporu sprowadza się do ustalenia, czy w okresach rozliczeniowych objętych przedmiotowym postępowaniem skarżąca dokonała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na obrocie niezabudowanymi nieruchomościami gruntowymi. Organ wskazał, że w dniach 6 grudnia 2006 r. i 20 czerwca 2007 r. skarżąca wraz z mężem nabyła niezabudowane działki roli w C. o powierzchni 02.50.25 ha za cenę 10.000 zł oraz o powierzchni 01.99.86 ha za kwotę 20.000 zł. Natomiast w 2008 r. przeprowadzili scalenie dwóch działek o numerach 19/22 i 19/25, a następnie podzielenie tych gruntów na działki o numerach 2741/1 do 2741/14 (łączna pow. 12.541 m kw.), gdzie działki o numerach 2741/2 i 2741/4 były wewnętrznymi drogami dojazdowymi, a dwanaście pozostałych działek o pow. ok. 1000 m kw. każda, stanowiły działki przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Dalej organ podał, że w dniach 30 marca, 10 czerwca oraz 10 września 2009 r. małżonkowie dokonali sprzedaży czterech z powyższych działek (po ok. 1000 m kw.), do których wytyczone były drogi dojazdowe, za łączną kwotę 254.700 zł. Wszystkie akty notarialne dotyczące sprzedaży powyższych działek zawierały oświadczenie, że działki są niezabudowane, ale przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną oraz posiadają bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Skarżąca dołączała także zaświadczenia wydane przez organy administracji samorządowej, iż sprzedawane działki są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniowo-usługową zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, co potwierdził Burmistrz Miasta C. w piśmie z dnia 15 lipca 2013 r. Organ podkreślił, że przeznaczenie przedmiotowych gruntów było określone już w chwili ich nabycia przez podatnika i nie było to związane z działalnością rolniczą. Dyrektor podał, że z aktu notarialnego z dnia 4 kwietnia 2005 r. Rep. [...] wynika, że na podstawie umowy darowizny dokonanej przez rodziców skarżącej nastąpiło przeniesienie własności gospodarstwa rolnego wraz z zabudowaniami, maszynami i inwentarzem na rzecz jej męża. Natomiast w aktach notarialnych z 2006 i 2007 r. dotyczących zakupu gruntów od J. i R. B. zawarte są zapisy, że skarżąca wraz z mężem są właścicielami rodzinnego gospodarstwa rolnego, a przedmiotowe nieruchomości nabywane są z zamiarem powiększenia tego gospodarstwa.