Wyrok NSA z dnia 11 października 2016 r., sygn. II FSK 2746/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Teresa Porczyńska, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 11 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 2 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Bd 144/14 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy na rzecz M. G. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 144/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, po rozpoznaniu skargi M G. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 grudnia 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia 12 września 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie 739 999,99 zł. Organ ustalił, że podatnik prowadząc działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 4 328 263 zł w wyniku ujęcia w nich wydatków na zakup złomu metali i ich stopów: w łącznej kwocie 1.121.754,30 zł, udokumentowanych 91 fakturami wystawionymi przez podmiot PPHU A. M. S., I.; w łącznej kwocie 3.206.508,70 zł, udokumentowanych 83 fakturami wystawionymi przez podmiot P. R. B. P..

Organ ustalił, że przywołani wystawcy faktur nie byli rzeczywistymi dostawcami towaru wskazanego na fakturach. Wydatki udokumentowane nierzetelnymi dowodami nie mogły stanowić kosztu uzyskania przychodów w działalności podatnika, a ujęcie ich w rozliczeniu narusza art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 199r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej " u.p.d.o.f.").