Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. I FSK 230/15

Obowiązkiem członka zarządu jest właściwe rozeznanie w sytuacji finansowej spółki.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Joanna Tarno, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 października 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 48/14 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 20 listopada 2013 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług (odpowiedzialności osoby trzeciej) 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna J. K. dotyczy wyroku z dnia 23 października 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 48/14, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "Ppsa", oddalił skargę J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 20 listopada 2013 r. w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki za I-IV kwartał 2008 r.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że decyzją z dnia 19 czerwca 2013 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. orzekł o solidarnej odpowiedzialności skarżącego za zaległości podatkowe I. S.A. z/s w K. w podatku od towarów i usług za wskazane powyżej okresy rozliczeniowe.

Uzasadniając swoje orzeczenie organ wskazał, że zaległości powstały w czasie pełnienia przez J. K. obowiązków prezesa jednoosobowego zarządu spółki. W związku z nieuregulowaniem tych zaległości zostało względem spółki wszczęte postępowanie egzekucyjne, które okazało się bezskuteczne. Dokonując analizy przesłanek egzoneracyjnych określonych w art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zwanej dalej "Op", organ stwierdził, że J. K. nie wskazał żadnego majątku spółki, z którego możliwe byłoby zaspokojenie powstałych roszczeń. Nie złożył również, we właściwym czasie, wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, a także nie wykazał braku winy w niezłożeniu tego wniosku.