Wyrok NSA z dnia 7 października 2016 r., sygn. II FSK 49/15

Przepis artykułu 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną kwestionowania ustaleń, jeżeli uzasadnienie orzeczenia sądu pierwszej instancji nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Maciej Kurasz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 7 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 września 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 730/14 w sprawie ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza A. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 września 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 730/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę A. R. (zwanego dalej "Skarżącym", "Podatnikiem", "Stroną") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 kwietnia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 30 września 2013 r., określającą Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 137.158,00 zł.

W skardze na powyższą decyzję Podatnik, wnosząc o uchylenie decyzji organów obu instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania, zarzucił:

- błędną ocenę stanu faktycznego polegającą na przyjęciu, że uchybienia i nieprawidłowości w działalności dostawców - kontrahentów Podatnika uzasadniają odmowę uznania za koszt uzyskania przychodu zakupu towarów lub usług od takich dostawców,