Wyrok NSA z dnia 7 października 2016 r., sygn. II FSK 2123/15

Koniecznym elementem prawidłowo sporządzonej skargi kasacyjnej jest także uzasadnienie podstaw kasacyjnych, które polega na wykazaniu, że stawiane zarzuty mają usprawiedliwioną podstawę. Naczelny Sąd Administracyjny związany jest zarzutami skargi kasacyjnej, nie może zastępować strony i precyzować, czy konkretyzować zarzutów, bądź też ich uzasadnienia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA (del.) Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 7 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 2352/14 w sprawie ze skargi P. P. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2014 r. nr ILPB1/415-384/14-2/TW w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od P. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 20 marca 2015 r., I SA/Wr 2352/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów (dalej jako "Minister Finansów") z dnia 4 lipca 2014 r. ze skargi P. P. (dalej "Skarżący", "Strona", lub "Wnioskodawca") w przedmiocie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca jest akcjonariuszem w spółce komandytowo akcyjnej. Po zrealizowaniu przez SKA założonych celów inwestycyjnych, wnioskodawca zamierza dokonać przekształcenia SKA w spółkę jawną (przekształcona spółka jawna nie zmieni przedmiotu swojej działalności), a następnie, jej likwidacji (w tym, możliwe jest również rozwiązanie spółki w wyniku jednomyślnej uchwały wspólników, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego). Przekształcenie SKA w spółkę jawną nastąpi w roku obrotowym SKA, który rozpocznie się przed dniem 1 stycznia 2014 r. Jednocześnie, w ocenie wnioskodawcy w przypadku SKA nie zajdą okoliczności, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013r., poz. 1387 - dalej: ustawa nowelizująca), tj.: - SKA powstała przed dniem wejścia w życie art. 4 ust. 2 ustawy nowelizującej; - SKA nie dokonała zmiany roku obrotowego po dniu wejścia w życie art. 4 ust. 2 ustawy nowelizującej. We wniosku zaznaczono, że w wyniku likwidacji spółki jawnej, powstałej z przekształcenia SKA, wnioskodawca może otrzymać różne składniki majątku (np. środki pieniężne). Dodano również, że w trakcie funkcjonowania SKA, wypracowany zysk (o ile powstanie), zarówno bieżący, jak i z lat ubiegłych (ustalony według przepisów ustawy o rachunkowości i będący podstawą do wypłaty dywidendy przez SKA), może zostać przed likwidacją w całości podzielony między wspólników w drodze wypłaty dywidendy/podziału zysku. Zatem w takiej sytuacji, na moment likwidacji w spółce nie będą występować skumulowane i niewypłacone zyski wypracowane w czasie funkcjonowania spółki w formie spółki komandytowo-akcyjnej. Na gruncie tak opisanego zdarzenia przyszłego wnioskodawca sformułował trzy pytania: