Wyrok NSA z dnia 29 września 2016 r., sygn. II FSK 2254/14

Stawiając zarzut tego rodzaju należy wykazać, że gdyby nie doszło do naruszenia przepisów postępowania, to rozstrzygnięcie sprawy najprawdopodobniej mogłoby być inne. Naruszenie przepisów postępowania nie zawsze bowiem musi prowadzić do wadliwego rozstrzygnięcia sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 29 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Jo. W. i Ja. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 1500/13 w sprawie ze skargi Jo. W. i Ja. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 14 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Jo. W. i Ja. W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 1500/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Jo.W. i Ja.W. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi (dalej jako "SKO") z dnia 14 listopada 2013 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r.