Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2016 r., sygn. I FSK 1770/14

Zasada neutralności VAT dotyczy nie tylko czynności (dostaw towarów lub usług) podlegających co do zasady opodatkowaniu VAT, ale także podmiotów będących stronami tych czynności. Wystawienie faktury przez podmiot, który nie był dostawcą towaru (usługi) powoduje naruszenie zasady neutralności VAT nawet wówczas, gdy towar (usługa) zostały nabyte przez podatnika z innego (nieujawnionego) źródła. Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego zasadniczo wówczas, gdy faktura odzwierciedla rzeczywistość, tj. dostawę towaru (usługi) przez podmioty ujawnione w jej treści. Wyjątkiem od tej zasady jest możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury, która nie odzwierciedla rzeczywistości, przez podatnika, który nie wiedział lub nie mógł wiedzieć, że bierze udział w czynnościach mających na celu oszustwa (nadużycia) podatkowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K.C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2014 r. sygn. akt VIII SA/Wa 159/14 w sprawie ze skargi K.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 27 listopada 2013 r. nr [....] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K.C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 3 lipca 2014r., sygn. akt VIII SA/Wa 159/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. C. (dalej: Strona, Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 27 listopada 2013r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji tok postępowania

2.1. Zaskarżoną decyzją z 27 listopada 2013 r., po ponownym rozpatrzeniu odwołania Skarżącego w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 maja 2013 r., sygn. akt VIII SA/Wa 49/13, Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z 17 lipca 2012 r. w części określającej Skarżącemu wysokość zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. (styczeń, marzec - listopad) i w tym zakresie umorzył postępowanie podatkowe. Uchylił także decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w części dotyczącej grudnia 2006 r. i działając reformatoryjnie określił Skarżącemu kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za ten miesiąc. Jako podstawę prawną decyzji Dyrektor Izby Skarbowej powołał między innymi przepisy art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: "ustawa o VAT"), art. 70 § 1 i art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.; dalej: "Op"), a także art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: "u.p.p.s.a.").