Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. II FSK 1069/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA del. Dariusz Skupień (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1361/13 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 6 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie skargi na czynności egzekucyjne oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 29 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1361/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę P. S.A. z siedzibą

w K. na postanowienie Samorządowego Kolegiom Odwoławczego

w Krakowie z 6 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie skargi na czynność egzekucyjną.

I.2. Uzasadniając wyrok WSA wskazał, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze

w Krakowie postanowieniem z 8 maja 2013 r. oddaliło skargę P. S.A. na zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego, konstatując, że organ egzekucyjny podjął czynność egzekucyjną w sposób prawidłowy. Organ nie znalazł też podstaw do wstrzymania postępowania egzekucyjnego.

Spółka złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zarzucając naruszenie art. 7§2 w zw. z art. 33 pkt 8 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015 ze zm.; dalej: u.p.e.a.) poprzez błędne przyjęcie, że prawidłowe było zajęcie przez organ egzekucyjny rachunku bankowego P. S.A. w sytuacji, gdy skuteczna i mniej uciążliwa egzekucja może być prowadzona z pozostałych składników majątkowych. Spółka podniosła, że zajęcie rachunku spowodowało powstanie zatorów płatniczych i utraty płynności finansowej. Wskazano, że w posiadaniu dłużnika znajduje się inny majątek, chociażby w postaci praw udziałowych, pozwalający na zaspokojenie wierzyciela. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, Kolegium nie znalazło podstaw do zmiany lub uchylenia zakwestionowanego postanowienia. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia wyjaśniono, że skarga na czynności egzekucyjne może dotyczyć wyłącznie czynności faktycznych i to tylko takich, na które nie przysługuje inny środek zaskarżenia przewidziany w ustawie, w szczególności zarzuty, o których mowa w art. 33 u.p.e.a. Organ, nadzoru oceniając czynność egzekucyjną bada, czy w ramach dokonanego środka egzekucyjnego organ egzekucyjny wypełnił dyspozycje wynikające z przepisów regulujących procedurę zastosowania tego środka. Zatem - zdaniem organu - zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego (art. 33 pkt 8 u.p.e.a.) nie może zostać rozpatrzony w trybie skargi na czynności egzekucyjne, ponieważ stanowi on podstawę do uruchomienia innego środka zaskarżenia.