Wyrok NSA z dnia 13 maja 2016 r., sygn. I FSK 292/15

Wykładnia art. 23 § 1 i § 2 O.p. jednoznacznie wskazuje, że szacunkowe ustalenie podstawy opodatkowania występuje jedynie w przypadku, gdy brak jest danych niezbędnych do ustalenia rzeczywistej jej wielkości i te dane zostały pozyskane w wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego. Z drugiej jednak strony ustalenie podstawy opodatkowania na podstawie art. 23 § 2 O.p. dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdy przy pomocy dowodów uzupełniających możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania. Organ podatkowy może więc odstąpić od oszacowania podstawy opodatkowania, gdy w oparciu o dokumenty takie, jak faktury, paragony, ewidencje, deklaracje możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania. Jeżeli zatem podatnik przez własne postępowanie doprowadził do uznania ksiąg podatkowych za nierzetelne, a domaga się ustalenia podstawy opodatkowania na podstawie tego przepisu, to powinien wskazać organowi wiarygodne dowody, przy pomocy których ustalenie takich danych jest możliwe.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Lu 6/14 w sprawie ze skargi P. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 16 października 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2005 r. do grudnia 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji z dnia 9 lipca 2014 r., I SA/Lu 6/14 i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.