Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. II FSK 3637/13

Obowiązek zastosowania instytucji reformacji i orzeczenia co do istoty sprawy, zamiast uchylenia decyzji organu I instancji i przekazywania do ponownego rozpoznawania w sytuacji stwierdzenia jej wadliwości istnieje, gdy dokonujący kontroli instancyjnej organ odwoławczy nie ma wątpliwości co do stanu faktycznego sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "J.[...]" sp. z o.o. z siedzibą w U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 1302/12 w sprawie ze skargi "J.[...]" sp. z o.o. z siedzibą w U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku Białej z dnia 3 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 9 lipca 2013 r. o sygn. akt I SA/Gl 1302/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę J.P. P. Sp. z o.o. z siedzibą w U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku - Białej z dnia 3 września 2012 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Wójt Gminy Z. decyzją z dnia 29 grudnia 2011 r. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego za 2009 r. Organ w uzasadnieniu wskazał, że zakwestionował deklarację podatnika w części dotyczącej zakwalifikowania budynku o powierzchni 3650,51 m2 do kategorii budynków "pozostałych". W ocenie organu I instancji wszystkie grunty i budynki Spółki muszą zostać zaliczone do kategorii "związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej". Jednocześnie zauważył, iż Regionalna Izba Obrachunkowa w K. w trakcie kontroli finansów Gminy wniosła uwagi co do prawidłowości opodatkowania nieruchomości Spółki. Powołując się na definicję zawartą w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.; zwana dalej: "u.p.o.l.") organ wskazał, iż strona jako przedsiębiorca powinna opłacać podatek według najwyższych stawek. Po przeprowadzeniu wizji w nieruchomościach podatnika stwierdzono widoczne ślady zużycia i zniszczenia, ale przyjęto, iż budynek konstrukcyjnie nie zagraża bezpieczeństwu. Zdaniem organu, remont budynku i prace adaptacyjne nie pozbawiają nieruchomości związku z działalnością gospodarczą. Organ stwierdził, iż remont przeprowadzany w spornych nieruchomościach to okoliczność przejściowa i wykonywana w celu wykonywania działalności gospodarczej. Ponadto organ wskazał, iż inna - większa powierzchnia budynków powinna być poddana opodatkowaniu.