Postanowienie NSA z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. I OSK 2636/15

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 czerwca 2015 r. sygn. akt IV SA/Wr 258/15 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi M. B. na uchwałę Zarządu Powiatu [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w [...] postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2015 r. sygn. akt IV SA/Wr 258/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej WSA we Wrocławiu) odrzucił skargę M. B. na uchwałę Zarządu Powiatu [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w [...].

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 3 § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej P.p.s.a.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje rozpatrywanie m.in. skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej oraz akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej. Akty prawa miejscowego, a także inne akty jednostek samorządu terytorialnego (wymienione w art. 3 pkt 6 P.p.s.a.), mogą być zaskarżone do wojewódzkiego sądu administracyjnego na podstawie ustaw ustrojowych. Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 595 ze zm.), skargę na uchwałę podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa - może wnieść każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone daną uchwałą. Skuteczne wniesienie skargi wymaga dochowania terminu oraz wyczerpania środków zaskarżenia. Zgodnie bowiem z art. 52 § 1 P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). Stosownie natomiast do postanowień art. 53 § 2 P.p.s.a. w przypadku aktów innych niż decyzja lub postanowienie, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Powyższy przepis wprowadza dwa terminy do wniesienia skargi. Z treści przepisu wynika, że już z dniem wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczyna bieg pierwszy z dwóch wskazanych terminów, a mianowicie - termin sześćdziesięciu dni na wniesienie skargi. Termin ten staje się bezprzedmiotowy, gdy przed jego upływem organ udzieli odpowiedzi na wezwanie. W takim bowiem przypadku bieg rozpoczyna termin trzydziestu dni - liczony od dnia doręczenia odpowiedzi. Jeżeli natomiast we wskazanym okresie organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, to nieprzerwanie biegnie termin sześćdziesięciu dni, liczony od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa i przed upływem tego terminu należy wnieść skargę.