Postanowienie NSA z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn. I OZ 542/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 marca 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 107/15 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. N. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania. 2

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 marca 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 107/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu zażalenia E. [...] sp. z o.o., uchylił postanowienie z dnia 3 marca 2015 r., odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody [...] oraz oddalił wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd I instancji wskazał, że W. N. wraz ze skargą na opisaną w sentencji decyzję Wojewody [...] złożył wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji. W jego motywach wskazano na wadliwość wydanego z urzędu postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] października 2014 r. wstrzymującego wykonanie ostatecznej decyzji Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r., znak [...]. Ponadto skarżący podniósł, iż skoro wycofana została z obrotu prawnego decyzja Starosty M. z dnia [...] kwietnia 2014 r. o ograniczeniu korzystania z nieruchomości, to niemożliwym było wydanie przezeń decyzji następczej z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...], bowiem można ją wydać jedynie w odniesieniu do pozostającej w obrocie decyzji wydanej w trybie art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.) - dalej: u.g.n. Nie ma więc w chwili obecnej decyzji, której można byłoby nadać rygor natychmiastowej wykonalności w trybie art. 124 ust. 1a u.g.n. Wojewódzki Sad Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 3 marca 2015r. wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji. E. [...] sp. z o.o. pismem z dnia 11 marca 2015 r. wniosła zażalenie na w/w postanowienie domagając się jego uchylenia. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych, mający istotny wpływ na wynik sprawy, a polegający na bezpodstawnym uznaniu, że w sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, podczas gdy z akt sprawy, ani z racjonalnej oceny sytuacji nie wynika stan takiego niebezpieczeństwa lub takich skutków. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że zakres wnioskowanych prac nie spowoduje fizycznego zajęcia gruntu, a jedyną przeprowadzoną czynnością będzie umieszczenie przewodów w przestrzeni nad gruntem, przy czym przewody zostaną przeprowadzone w miejscu występowania dotychczasowej osi linii elektroenergetycznej. Nie sposób w takich okolicznościach uznać, że właścicielowi nieruchomości grozi wyrządzenie znacznej szkody. Jednocześnie zasygnalizowano, że przeprowadzenie prac zgodnie z treścią decyzji o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości oraz decyzją o niezwłocznym zajęciu nieruchomości nie spowoduje nieodwracalnych skutków prawnych i faktycznych. Realizacja obiektu budowlanego na podstawie decyzji administracyjnej nie pozbawia organu administracyjnego i sądowego możliwości zniesienia skutków, jakie wywołała taka decyzja, a jej konsekwencje finansowe poniesie jedynie wnioskodawca, który godzi się na takie ryzyko. Ponadto wstrzymanie wykonalności przedmiotowej decyzji kłóci się z samą istotą instytucji niezwłocznego zajęcia nieruchomości. Przyjmowanie a priori, że każde działanie wnioskodawcy zgodne z treścią decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości oraz decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości, w sytuacji w której decyzja o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości nie jest prawomocna, wypełnia przesłanki z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., czyni martwą instytucję niezwłocznego zajęcia nieruchomości, w rezultacie uniemożliwiając wypełnienie ustawowych obowiązków wnioskodawcy, tj. zapewnienia trwałych i niezawodnych dostaw prądu. Spółka dodatkowo umotywowała powyższe stanowisko w piśmie z dnia 20 marca 2015 r.