Wyrok NSA z dnia 27 października 2015 r., sygn. II OSK 2071/13

Wystarczy zła skala mapy dołączonej do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, aby go unieważnić.

Gazeta Prawna nr 210/2015

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędzia del. NSA Andrzej Irla Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Gminy Ustka od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 maja 2013 r. sygn. akt II SA/Gd 197/13 w sprawie ze skarg Wojewody Pomorskiego oraz G. B. i H. B. na uchwałę Rady Gminy Ustka z dnia 29 września 2006 r. nr XXXVIII/384/2006 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części terenów położonych w okolicy miejscowości Duninowo, Pęplino w gminie Ustka oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 maja 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skarg Wojewody Pomorskiego, G. B. i H. B. stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały Rady Gminy Ustka z dnia 29 września 2006 r. w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części terenów położonych w okolicy miejscowości Duninowo, Pęplino w gminie Ustka.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Wojewoda Pomorski oraz G. B. i H. B. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Miasta Ustka z dnia 29 września 2006 r. nr XXXVIII/384/2006 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części terenów położonych w okolicy miejscowości Duninowo, Pęplino w gminie Ustka.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 8 maja 2013 r. Sąd pierwszej instancji odmówił dopuszczenia do udziału w sprawie G. B., D. M., S. M. oraz M. D. W ocenie Sądu wydanie tego postanowienia nie stanowiło podstawy do odroczenia rozprawy, mimo że na postanowienie to przysługuje zażalenie. Składanie kolejnych wniosków o dopuszczenie do udziału w sprawie wskazuje, że ma to na celu przedłużenie postępowania przed sądem administracyjnym i wręcz uniemożliwienia załatwienia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.