Wyrok NSA z dnia 3 marca 2015 r., sygn. II OSK 1872/13

1. Rozpoznanie choroby zawodowej ( art. 2352 Kodeksu pracy ) może nastąpić w późniejszym okresie od zakończenia pracy w narażeniu zawodowym, niż okres ustalony w wykazie chorób zawodowych - stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych ( Dz. U. Nr 105, poz. 869 - aktualnie t.j. Dz. U. z 2013r, poz. 1367 ) - pod warunkiem, że w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych wystąpiły objawy chorobowe i objawy te są udokumentowane.

2. W przypadku zgłoszenia kilku ( bądź nawet więcej niż kilku ) chorób zawodowych możliwe jest zarówno prowadzenie jednego postępowania jak i odrębnych postępowań dotyczących każdej z osobna chorób bądź też kilku postępowań, z których każde dotyczy kilku chorób.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary Sędzia del. WSA Mariola Kowalska Protokolant starszy asystent sędziego Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Lubuskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Gorzowie Wielkopolskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Go 172/13 w sprawie ze skargi E. U. na decyzję Lubuskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Go 172/13 - po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. U. na decyzję Lubuskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Gorzowie Wlkp. z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Zielonej Górze z dnia [...] maja 2012 r.( punkt I ); stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu (punkt II ) oraz przyznał pełnomocnikowi skarżącego od Skarbu Państwa wynagrodzenie tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i zwrotu niezbędnych wydatków.