Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2015 r., sygn. I FSK 1146/14

Wskazanie przez autora skargi kasacyjnej przepisów, jakie w jego ocenie naruszył sąd administracyjny pierwszej instancji, a także wyjaśnienie w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, na czym to naruszenie polegało, wyznacza granice, w których rozstrzyga Naczelny Sąd Administracyjny. Zarzuty, jak i ich uzasadnienie, powinny zatem być ujęte precyzyjnie i zrozumiale, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę wymóg sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika (art. 176 P.p.s.a.).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Bk 88/14 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 20 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia i od sierpnia do grudnia 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 7.200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 9 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, w sprawie o sygn. akt I SA/Bk 88/14, oddalił skargę G. K. - nazywanej dalej "Skarżącą", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 20 stycznia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia i od sierpnia do grudnia 2010 r.

1.2. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. Decyzją z 17 października 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił Skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2010 r. Zdaniem organu, Skarżąca nie ujęła w ewidencji część obrotu i podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów. Z tego powodu organ uznał, że prowadzone rejestry są nierzetelne i podstawę opodatkowania określił w drodze szacowania.