Wyrok NSA z dnia 27 października 2015 r., sygn. I FSK 1134/14

Tylko, gdy podmiot gospodarczy podjął wszelkie działania, jakich można od niego w sposób uzasadniony oczekiwać, w celu upewnienia się, że transakcje w których uczestniczy nie wiążą się z przestępstwem, czy to w zakresie podatku VAT, czy w innej dziedzinie, może on domniemywać legalność tych transakcji, bez ryzyka utraty prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 1069/13 w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 20 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 1069/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 20 czerwca 2013 r., wydaną wobec strony w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 27 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 17 czerwca 2009 r., mocą którego określono podatnikowi zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2005 r.; nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za listopad i grudzień 2005 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec, sierpień, wrzesień i październik 2005 r. Ustalono bowiem, że skarżący odliczał podatek VAT naliczony z faktur wystawionych przez spółki z o.o. R. i B., które nie odzwierciedlały faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych.