Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. I FSK 2083/14

Art. 11 P.p.s.a. przewiduje związanie sądu administracyjnego wyrokiem sądu powszechnego, który jest skazujący. Ustawodawca nie przewidział natomiast możliwości automatycznego związania sądu administracyjnego wyrokiem sądu powszechnego, który nie ma takiego charakteru.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: , Przewodniczący Sędzia NSA: Roman Wiatrowski (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 9 października 2014 r. sygn. akt I SA/Ke 461/14 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 16 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 9 października 2014 r., sygn. akt: I SA/Ke 461/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę A. B. (dalej: "strona", "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 16 czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że w dniu 16 września 2013 r. do Dyrektora Izby Skarbowej wpłynął wniosek skarżącego o wznowienie postępowania podatkowego zakończonego decyzjami ostatecznymi tego organu z dnia 29 maja 2009 r., uchylającymi decyzje organu pierwszej instancji i orzekającymi o kwotach nadwyżek w poszczególnych miesiącach 2004 r. podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc. Jako podstawę wznowienia wskazał art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997 r., Nr 137, poz. 926 ze zm. - dalej: "O.p."). W ocenie strony w sprawie pojawiły się nowe okoliczności, które nie były znane organowi skarbowemu w trakcie rozpoznawania wskazanych spraw. Jako nowe dowody, strona wskazała na orzeczenia Sądu Rejonowego (sygn. akt. [...]) oraz Sądu Okręgowego (sygn. akt. [...]) w K. uniewinniające skarżącego od zarzucanych mu czynów określonych artykułami 56 § 2 w związku z art. 61 § 1 K.k.s. Strona we wniosku wskazała na następujące dowody przeprowadzone przez Sąd Rejonowy w K. w sprawie karnej: opinię biegłego z zakresu rachunkowości, stwierdzającą prawidłowość dokonywania zapisów w księgach oraz innych urządzeniach rachunkowych prowadzonych przez podatnika; dowody z zeznań G. B., M. K., S. S., G. Z., L. P. na okoliczności związane z wielkością ubytków w procesie produkcji, jak też metodami liczenia drobiu przyjmowanego do uboju oraz R. B., A. S., na okoliczności związane z dokonywaniem przez lekarza weterynarii badań i liczenia ilości sztuk drobiu; dowód z zeznań technologa W. R.