Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. I FSK 863/14

Klub nocny nie ma prawa do stawki 8 proc. VAT, bo oferowana w nim rozrywka nie jest usługą pomocniczą do zakwaterowania.

Gazeta Prawna nr 215/2015

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Krystyna Chustecka (spr.), Sędzia del. WSA Maja Chodacka, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 2299/13 w sprawie ze skargi E. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 11 października 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 2299/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę E. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 11 października 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2011 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynikało, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 30 czerwca 2013 r.

Organ I instancji podał, że w wyniku przeprowadzonej kontroli oraz postępowania podatkowego ustalił, że skarżąca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywała m.in sprzedaży usług ewidencjonowanych w kasie rejestrującej jako "usługi hotelowe" i stosowała do nich preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8 %. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, obejmującego m.in. wyjaśnienia strony, protokoły przesłuchania świadków, protokoły przesłuchania strony, treści reklamy prowadzonej działalności i ustaleń z oględzin miejsca prowadzenia działalności, organ stwierdził, że skarżąca nie świadczyła usług hotelowych, lecz usługi o charakterze rozrywkowym i towarzyskim, dla których przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23 %.