Wyrok NSA z dnia 27 maja 2015 r., sygn. I FSK 411/14

Czynności, które są nieważne na gruncie prawa cywilnego, mogą podlegać opodatkowaniu; czynności opodatkowane na gruncie VAT zostały bowiem oderwane od ważności i skuteczności tych czynności na gruncie prawa cywilnego; decydujące znaczenie ma nie prawny, lecz ekonomiczny aspekt transakcji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Protokolant Tomasz Grzybowski, po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Bk 156/13 w sprawie ze skargi P. M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 19 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od lutego do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. akt: I SA/Bk 156/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę P. M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 19 lutego 2013 r.

Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 19 lutego 2013 r. utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z 29 listopada 2012 r., w której określono skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od lutego do grudnia 2008 r.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że wskazuje on, że między skarżącym a nabywcami doszło w 2008 r. do transakcji sprzedaży 17 sztuk samochodów używanych sprowadzanych z zagranicy na łączną kwotę 522.744,00 zł. Potwierdzają to zeznania skarżącego, jak i nabywców samochodów. Skarżący zeznał, że zakupu samochodów dokonywał od kontrahentów na L. Samochody sprzedawał na terenie S. poprzez ogłoszenia w gazecie. Z nabywcami negocjował cenę sprzedaży samochodu. Drukował z internetu umowy kupna-sprzedaży, które wypełniał wpisując sprzedawców z krajów UE z dowodów rejestracyjnych pojazdów i podpisywał w miejscu sprzedającego. Następnie spisywał polskich nabywców z ich dowodów osobistych. Jako miejsce transakcji wpisywał miejsce ostatniej rejestracji pojazdu z francuskich dowodów rejestracyjnych pojazdów, podając przy tym inne od rzeczywistej daty sporządzenia umów oraz kwoty sprzedaży w Euro. Umowy te przedstawiał kupującym, którzy je podpisywali, jako nabywcy. Nabywcy zeznali, że umowy te były sporządzane i podpisywane w mieszkaniu w S. (miejsce zamieszkania skarżącego).