Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. II FSK 1406/13

"Droga" musi co do zasady służyć większej ilości osób, niekonieczne będących właścicielami gruntu, na którym droga jest posadowiona i osób z nim związanych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Dariusz Kurkiewicz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. [...] S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 641/12 w sprawie ze skargi P. [...] S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia 12 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 17 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 641/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P. S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z 12 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości.

I.2. Uzasadniając wyrok, WSA wskazał, że decyzją z 12 marca 2012 r. SKO utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy O. z 21 listopada 2011 r. określającą spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie 1.468 683,10 zł.

Organy uwzględniły uprzednio wydany w sprawie wyrok WSA w Gliwicach z 29 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Gl 1192/10, którym uchylono decyzję SKO określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005 r. W orzeczeniu tym WSA wskazał, że dane z ewidencji gruntów i budynków nie mogą przesądzać o możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku od nieruchomości za lata 2004-2006 określonego w art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., nr 95, poz. 613 ze zm.; dalej u.p.o.l.). Konieczne jest zaś ustalenie, czy na nieruchomości spółki znajdują się drogi, co przesądza o istnieniu "pasów drogowych", a w konsekwencji rozstrzyga o uprawnieniu do wyłączenia ich z opodatkowania. Wójt Gminy przeprowadził więc postępowanie i ustalił, że na terenie stacji elektroenergetycznej J. nie znajdują się drogi w rozumieniu ustawy o drogach. Są tam bowiem usytuowane utwardzone ciągi komunikacyjne o różnych szerokościach i nawierzchniach, które służą wyłącznie pracownikom do poruszania się po terenie tego obiektu, a więc do prowadzenia działalności gospodarczej. Wzdłuż ciągów komunikacyjnych nie ma obiektów związanych z zabezpieczeniem ruchu, pionowych ani poziomych znaków drogowych ani też infrastruktury charakterystycznej dla pasa drogowego. Teren stacji elektroenergetycznej jest terenem zamkniętym, strzeżonym i nie służy innym użytkownikom ruchu. Nie odbywa się tam ruch pojazdów. Specyficzny charakter prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej wyklucza możliwość przebywania w obrębie tej nieruchomości osób nieupoważnionych. Nieruchomość będąca we władaniu spółki składa się z licznych działek ewidencyjnych. Na działkach tych nie występuje jednak oznaczenie gruntu jako dr - droga. Budowle dróg wewnętrznych znajdujących się na gruntach spółki nie spełniają wymogu drogi wewnętrznej, wynikającego z przepisów ustawy o drogach publicznych, gdyż nie są sklasyfikowane i oznaczone w ewidencji gruntów i budynków symbolem "dr". Wykorzystywanie ich wyłącznie w działalności gospodarczej, tj. na komunikację wewnętrzną (drogi prywatne podatnika) nie jest zaś wystarczającą przesłanką wyłączenia ich z opodatkowania.