Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. II FSK 2822/12

Uprawomocnienie się wyroku sądu powszechnego, uwzględniającego na podstawie art. 527 § 1 Kodeksu cywilnego skargę pauliańska wierzyciela podatkowego, nie stanowi wyjścia na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zaległości podatkowe na nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których stanowi art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, a tym samym nie obliguje organu podatkowego do podjęcia decyzji o uchyleniu decyzji dotychczasowej na podstawie art. 245 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "O." sp. z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Lu 237/12 w sprawie ze skargi "O." sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 12 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie odpowiedzialności podatkowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, w sprawie o sygn. akt I SA/Lu 237/12, oddalił skargę O. Sp. z o. o. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 5 września 2012 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej.

1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie decyzją z dnia 24 października 2011 r. odmówił uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 15 grudnia 2008 r. dotyczącej orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej O. sp. z o.o. za zaległości podatkowe S. B. związane z działalnością gospodarczą z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r. oraz 2003 r. Zdaniem organu I instancji nie zaistniała przesłanka określona w art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; zwana dalej : "Ordynacja podatkowa") ponieważ wskazane we wniosku prawomocne orzeczenie Sądu Okręgowego w Kielcach I Wydział Cywilny z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. akt [...] nie stanowi istniejącej w dniu wydania decyzji "nowej okoliczności" ani "nowego dowodu" w rozumieniu art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej. W wyroku tym Sąd Okręgowy w Kielcach uznał za bezskuteczną w stosunku do powoda Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. w zakresie wierzytelności podatkowych za lata 2001 - 2003 wraz z odsetkami na łączną kwotę 16.865.639,40 zł w stosunku do E. A. B. i S. L. B. umowę z dnia 15 listopada 2004 zawartą w formie aktu notarialnego nr [...] przed notariuszem w B. J. K., mocą której dłużnicy E. B. i S. B. przenieśli na rzecz O. Spółki z o. o. z siedzibą w B. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w J. oraz prawo własności budynków, stanowiła podstawę wydania decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 11 września 2008 r., dotyczącej odpowiedzialności podatkowej O. sp. z o.o. za zaległości podatkowe S. B. z tytułu podatku od towarów i usług, utrzymanej w mocy decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 15 grudnia 2008 r. W decyzji z dnia 24 października 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie wskazał, że orzeczenie o stwierdzeniu bezskuteczności czynności prawnej ze względu na określoną wierzytelność ma charakter kształtujący i dopiero w jego wyniku powstaje stan umożliwiający wierzycielowi wykorzystywanie przysługujących mu uprawnień. Orzeczenie konstytutywne wywiera skutki z chwilą swego uprawomocnienia. W dniu wydania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie, dotyczącej orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej O. sp. z o.o. za zaległości podatkowe nie istniała okoliczność bezskuteczności względnej, której źródłem jest konstytutywne orzeczenie sądu. Orzeczenie Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 10 grudnia 2009 r., powołane przez wnioskodawcę jako przesłanka wznowienia postępowania, zapadło po dniu wydania tej decyzji. W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia w całości. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 120, 121 § 1 i 2, art. 122, art. 187 § 1 art. 191, art. 210 § 1 pkt 5 i pkt 6 oraz § 4 Ordynacji podatkowej.