Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. I FSK 579/14

Usługa marketingowa nie ma charakteru złożonego i powinna być podzielona na dwie części: właściwą usługę marketingową oraz wydanie nagród.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 572/13 w sprawie ze skargi A. M. sp. z o.o. w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 12 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od A. M. sp. z o.o. w P. na rzecz Ministra Finansów kwotę 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna Ministra Finansów dotyczy wyroku z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 572/13, wydanego w sprawie ze skargi A. M. sp. z o.o. w P., w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "Ppsa", uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 12 marca 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że skarżąca w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazała, iż jest agencją marketingu zintegrowanego. W ramach swojej działalności świadczy usługi polegające na organizacji i obsłudze programów lojalnościowych dla swoich kontrahentów. Programy lojalnościowe obsługiwane przez nią opierają się na powszechnie przyjętych zasadach funkcjonowania tego typu programów. Zgodnie z tymi zasadami kontrahent zleca obsługę programu lojalnościowego skarżącej. W związku z zakupami (towarów lub usług) dokonywanymi przez uczestników programu lojalnościowego (klientów) w punktach sprzedaży kontrahenta emitowane są punkty. W zamian za odpowiednią liczbę punktów klienci są uprawnieni do odebrania nagród rzeczowych. Nagrody nabywane są przez skarżącą, która przekazuje je następnie uczestnikom (klientom) programu. Dodatkowo skarżąca wykonuje szereg czynności związanych z obsługą programu lojalnościowego. Wynagrodzenie należne skarżącej obejmuje całość wykonywanych czynności, a jednym z elementów składowych jest wartość przekazanych nagród. Skarżąca podkreśliła, że kontrahent pozostawia jej pełną swobodę przy decydowaniu o tym, w jaki sposób program lojalnościowy będzie przeprowadzany w tym także, jakie nagrody będą nabywane i przekazywane uczestnikom (klientom) programu. Istotnym elementem tak skonstruowanego programu lojalnościowego jest pełna niezależność skarżącej w zakresie decyzji prowadzenia takiego programu.