Postanowienie NSA z dnia 26 września 2014 r., sygn. I OSK 2159/14

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego jest kompetentny, na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, do stwierdzenia nieważności każdej uchwały organu kolegialnego uczelni lub decyzji rektora (innej niż decyzja administracyjna), w przypadku stwierdzenia jej niezgodności z przepisami prawa lub statutem uczelni.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ł.W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2014 r. o sygn. akt II SAB/Wa 164/14 w sprawie ze skargi Ł.W. na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności uchwały senatu szkoły wyższej w sprawie odwołania z funkcji rektora postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2014 r. o sygn. akt II SAB/Wa 164/14.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] Senat Państwowej Wyższej Szkoły [...] w P. odwołał Ł.W. z funkcji Rektora Państwowej Wyższej Szkoły [...] w P.

W piśmie z dnia [...] czerwca 2013 r., skierowanym od Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ł.W. wskazał na zaistniałe, jego zdaniem, uchybienia związane z podjęciem powyższej uchwały. Ł.W. wskazując na przysługujące Ministrowi uprawnienia w zakresie nadzoru nad legalnością uchwał senatu uczelni, podniósł, że wskazywane przez niego okoliczności mogą mieć znaczenie dla oceny zgodności uchwały z prawem.

W odpowiedzi na powyższe wystąpienie [...], Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego wyjaśnił, że przepisy ustanawiające autonomię uczelni, w szczególności art. 70 ust. 5 Konstytucji RP oraz art. 4 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.) nie dają podstaw prawnych do podjęcia działań w przedłożonej sprawie, albowiem organy administracji rządowej mogą podejmować decyzje dotyczące uczelni tylko w przypadkach przewidzianych w ustawach. Uniezależnienie procedury wyborów czy też odwołania władz szkoły wyższej, od decyzji jakiegokolwiek organu administracji publicznej stanowi podstawę jej autonomii.