Wyrok NSA z dnia 31 lipca 2014 r., sygn. I OSK 619/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędziowie NSA Jolanta Rudnicka del. WSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Kamil Buliński po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. akt II SA/Lu 752/12 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Lu 752/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] czerwca 2012 r., Nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że decyzją z dnia [...] maja 2012 r., Nr [...], Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Kamionce - działając z upoważnienia Wójta Gminy Kamionka - przyznał S. K. świadczenie pieniężne z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego na potrzeby wymienione w podaniu w miesiącu maju 2012 r. w wysokości 200 zł i nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Świadczeniobiorca prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną, a dochód jego rodziny obejmujący jedynie zasiłek okresowy w wysokości 236,50 zł nie przekracza kryterium dochodowego określonego w ustawie o pomocy społecznej. Utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie w decyzji z dnia [...] czerwca 2012 r. stwierdziło, że S. K. nie ma własnych dochodów, a utrzymuje się z regularnych świadczeń wypłacanych przez Ośrodek Pomocy Społecznej w Kamionce. Wprawdzie skarżący został zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności i jest osobą niezdolną do pracy, ale prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną D. K., która pomimo deklarowanych problemów zdrowotnych jest osobą zdolną do pracy. Organ podkreślił, że ostatnio wymieniona okoliczność znajduje potwierdzenie w wywiadzie środowiskowym przeprowadzonym w dniu 12 marca 2012 r., podczas którego oceniono stan zdrowia D. K. jako ogólnie dobry. Organ odwoławczy wyjaśnił, że wniosek skarżącego z dnia 13 kwietnia 2012 r. dotyczył udzielenia zapomogi na zapłacenie rachunku za energię elektryczną w wysokości 335 zł oraz na wymianę szkieł w okularach w wysokości 200 zł. Organ pierwszej instancji działając w ramach przysługującego mu uznania administracyjnego przyznał natomiast stronie zasiłek w wysokości 200 zł na potrzeby wymienione w powyższym podaniu, a także odrębną decyzją przyznał stronie w miesiącu maju 2012 r. zasiłek na częściowe pokrycie rachunku za energię elektryczną w wysokości 250 zł. Ponadto w okresach od dnia 1 marca 2012 r. do dnia 30 kwietnia 2012 r. oraz od dnia 1 maja 2012 r. do dnia 30 czerwca 2012 r. przyznano rodzinie strony zasiłek okresowy. Zdaniem organu odwoławczego przedstawione formy pomocy ze strony organu pierwszej instancji pozwalają na uznanie, że strona ma zabezpieczone podstawowe potrzeby bytowe. W ocenie organu odwoławczego pomoc objęta wnioskiem skarżącego została mu udzielona, a jej forma i wysokość nie budzą zastrzeżeń w świetle art. 39 ustawy o pomocy społecznej tym bardziej, że S. K. otrzymuje również zasiłek okresowy, a także wypłacane mu są zasiłki celowe na różne wskazywane przez skarżącego potrzeby. Wszelkie działania pomocy społecznej pomimo, że nie są w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb skarżącego oraz jego żony, zmierzają do efektywnego przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej strony, a żona skarżącego, jako osoba zdolna do pracy, powinna przedsięwziąć wszelkie możliwe środki w tym celu. Organ odwoławczy podniósł również, że organ pierwszej instancji w swoim działaniu musi brać pod uwagę potrzeby wszystkich osób korzystających i oczekujących na pomoc, a istotnym czynnikiem wpływającym na wysokość przyznawanych świadczeń są jego możliwości finansowe. Wydana decyzja nie uniemożliwia skarżącemu występowania z kolejnymi wnioskami o udzielenie pomocy społecznej.