Wyrok NSA z dnia 30 października 2014 r., sygn. II OSK 861/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.), sędzia NSA Grzegorz Czerwiński, sędzia NSA Leszek Kamiński, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Połoczańska, po rozpoznaniu w dniu 30 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Y. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 2230/12 w sprawie ze skargi Y. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 17 stycznia 2013 r. sygn. IV SA/Wa2230/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Y. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z [...] lipca 2012 r. w przedmiocie stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem z 7 października 2010 r. Y. W., posiadający obywatelstwo izraelskie, wystąpił do Wojewody Dolnośląskiego o stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego. W swoim wniosku wskazał, że urodził się w 1931 r. w [...] jako syn [...] i [...]. Data urodzenia wskazana w paszporcie izraelskim ([...] listopada 1924 r.) wynika z błędu. Przed wyjazdem z Polski na pobyt stały do Izraela ze starszą siostrą M. Z., który miał miejsce w 1956 r., wnioskodawca zamieszkiwał w [...].

Wojewoda Dolnośląski decyzją z 19 czerwca 2012 r., działając na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353 ze zm.), odmówił stwierdzenia posiadania przez wnioskodawcę obywatelstwa polskiego. W wyniku rozpoznania odwołania Y. W. Minister Spraw Wewnętrznych decyzją z [...] lipca 2012 r. utrzymał powyższe rozstrzygnięcie w mocy. Uzasadniając odmowne rozpatrzenie wniosku Y. W., organ wskazał, że analiza zebranych w sprawie dowodów nie pozwalała określić, czy wnioskodawca nabył obywatelstwo polskie na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44 ze zm.). Organ zauważył, że wnioskodawca wielokrotnie zmieniał swoje oświadczenia podając różne dane dotyczące posiadanego imienia i nazwiska, daty urodzenia, jak też jego miejsca. W swoim wniosku wskazywał, że urodził się jako Y. W., wyjechał jednak z Polski posługując się dokumentami należącymi do innej osoby (J. G.), co skutkowało zmianą danych osobowych w Izraelu z nazwiska "[...]" na "[...]" [...] września 1964 r. W złożonym później wniosku sprostował następnie tę informację, oświadczając, że urodził się pod nazwiskiem J. G. Pomimo przeprowadzenia przez organ czynności dowodowych, nie odnaleziono żadnych dowodów potwierdzających, że Y. W. (poprzednio G.), urodzony [...] listopada 1924 r., syn [...] i [...], miał jakiekolwiek związki z Polską, a w szczególności, że nabył obywatelstwo polskie przez urodzenie, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dacie jego narodzin lub że nabył je kiedykolwiek później. Ani bowiem we właściwym Urzędzie Stanu Cywilnego w [...], ani w Archiwum Państwowym w [...], czy też w Instytucie Pamięci Narodowej i w Żydowskim Instytucie Historycznym nie ujawniono, że taka osoba istniała. Żadnych dowodów, które potwierdzałyby nabycie przez Y. W. obywatelstwa polskiego nie przedłożył także sam zainteresowany. Wnioskodawca, mimo wezwań organu I instancji, nie przedstawił wiarygodnych dokumentów, które potwierdziłyby, że jest osobą tożsamą z J. G., urodzonym [...] listopada 1924 r. w Warszawie jako syn [...] i [...] z domu [...], zamieszkującym w 1949 r. w [...] lub też J. G., urodzony [...] listopada 1924 r. w [...], synem [...] i [...] z domu [...], zamieszkałym w [...] i zatrudnionym w okresie powojennym w [...], albo też, że jest osobą tożsamą z J. W., synem [...] i [...], urodzonym w 1927 r. w [...], zamieszkałym w 1946 r. w [...], których nabycie i posiadanie obywatelstwa polskiego we wczesnym okresie po II wojnie światowej nie budzi wątpliwości. Zainteresowany nie wykazał także związków z M. Z. - również ówcześnie obywatelką polską, co do której powołuje się, że był jej bratem, nie potwierdzając tego żadnym dowodem.