Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. II OSK 633/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia del. NSA Janina Kosowska Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z.Y.A.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1533/09 w sprawie ze skargi Z.Y.A.H. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z.Y.A.H. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] lipca 2009 r. o odmowie stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Rozpoznając wniosek Z.Y.A.H., obywatela Izraela, Wojewoda Mazowiecki decyzją z [...] czerwca 2009 r., działając na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353 ze zm.), odmówił stwierdzenia posiadania przez wnioskodawcę obywatelstwa polskiego. Organ przyjął, że nie jest możliwe rozstrzygnięcie o zasadności zgłoszonego żądania, albowiem z uwagi na nieprzedłożenie przez wnioskodawcę dokumentów, o które został wezwany, nie można zweryfikować danych osobowych ojca wnioskodawcy, pozwalających na określenie jego obywatelstwa. Wojewoda Mazowiecki uznał za niezbędne w szczególności wyjaśnienie rozbieżności zachodzących pomiędzy dokumentami polskimi a izraelskimi, w których mowa jest zarówno o P.H., urodzonym w 1916 r. oraz P.H. urodzonym w 1909 r.

Nie uwzględniając odwołania Z.Y.A.H., Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zaskarżoną do Sądu decyzją z [...] lipca 2009 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z [...] czerwca 2009 r. Organ odwoławczy wyjaśnił, że nie podziela stanowiska Wojewody odnośnie do tego, iż materiał dowodowy zebrany w sprawie nie pozwalał na ustalenie statusu obywatelstwa wnioskodawcy ze względu na wątpliwości odnoszące się do osoby jego ojca. W ocenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, z całokształtu materiału dowodowego wynika, że P.H. i P.H. to ta sama osoba, niezależnie od występujących rozbieżności w dacie jego urodzin oraz przyjmowanego, odmiennego zapisu formy jego imienia. Powyższa okoliczność nie skutkowała jednakże zmianą rozstrzygnięcia, albowiem znajdowało ono podstawę w pozostałych ustaleniach poczynionych w toku postępowania wyjaśniającego. Wykazało ono, że Z.Y.A.H., syn P.H. i H.H. z domu M., urodził się w dniu 27 marca 1953 r. w K. (Izrael). Rozstrzygnięcie wniosku o stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego, w świetle art. 6 oraz art. 8 w związku z art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25), było uzależnione od ustalenia, że przynajmniej jeden z rodziców wnioskodawcy był obywatelem polskim w dniu jego narodzin. Zdaniem organu odwoławczego, zgromadzone w toku postępowania dowody nie pozwalały na przyjęcie tego rodzaju oceny, albowiem z zaświadczeń dotyczących (nie)odbywania przez P.H. służby wojskowej w Siłach Zbrojnych Izraela (zaświadczenia z 14 września 2006 r. i z 27 lipca 2008 r.), po jego wyjeździe do Izraela i nabyciu jego obywatelstwa w dniu 15 listopada 1949 r., nie wynikało, że nie pozostawał on zarejestrowany w siłach rezerwowych armii izraelskiej pomiędzy 1949 a 1951 r. Okoliczność wstąpienia do służby wojskowej w państwie obcym bez zgody właściwego organu, do której nawiązuje art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44 ze zm.), skutkująca utratą obywatelstwa polskiego z mocy prawa, nie została w rozpoznawanej sprawie wyjaśniona ze względu na fragmentaryczność zaświadczeń nie dokumentujących pełnego przebiegu służby wojskowej, jak również odmowę przedłożenia przez wnioskodawcę stosownych dokumentów, które pozwalałyby określić, jakim obowiązkom wojskowym ojciec wnioskodawcy podlegał w trakcie obowiązywania ustawy o obywatelstwie Państwa Polskiego z 1920 r. Brak jakichkolwiek dowodów pozwalających określić obywatelstwo matki wnioskodawcy uniemożliwiało, według Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, rozstrzyganie o jego wpływie na posiadanie przez wnioskodawcę obywatelstwa polskiego.