Wyrok NSA z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. I OSK 1665/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia NSA Elżbieta Kremer, Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Odwoławczej Komisji Stypendialnej dla Studentów w Politechnice Wrocławskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 marca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wr 833/13 w sprawie ze skargi P. S. na decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej dla Studentów w Politechnice Wrocławskiej z dnia [...] października 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium dla najlepszych studentów za wysoką średnią oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 marca 2014 r., IV SA/Wr 833/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej dla Studentów w Politechnice Wrocławskiej z [...] października 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium dla najlepszych studentów.

W uzasadnieniu stwierdził, że zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Skutki orzeczenia sądu administracyjnego wykraczają poza zakres postępowania sądowoadministracyjnego i rozciągają się na przyszłe postępowanie administracyjne (por. wyrok NSA z 1 października 2009 r., II OSK 1466/08). Związanie sądu administracyjnego oznacza, że nie może on tworzyć ocen prawnych, które byłyby sprzeczne z wyrażonym wcześniej w sprawie poglądem. Sąd jest zobligowany do stosowania przyjętej uprzednio wykładni w całości oraz do konsekwentnego reagowania w przypadku stwierdzenia braku zastosowania się organów administracji publicznej do wytycznych w zakresie dalszego postępowania (por. wyrok NSA z 8 stycznia 2010 r., II FSK 1365/08). Naruszenie przez organy administracyjne art. 153 p.p.s.a. powinno skutkować wyeliminowaniem zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego. Nieprzestrzeganie tej reguły prowadziłoby do zakwestionowania obowiązującej w prawie polskim zasady sądowej kontroli administracji (wyrok NSA z 21 października 1999 r., IV SA 1681/97). Organ zobowiązany jest przedstawić analizę zebranych dowodów i określić ich znaczenie dla rozstrzygnięcia w sprawie. W przypadku uznania, że zgromadzone materiały są niewystarczające, powinien rzetelnie wyjaśnić stan sprawy w drodze dodatkowego postępowania dowodowego. Musi przy tym wziąć pod uwagę argumentację przedstawioną przez skarżącego we wnioskach i odnieść się do niej w sposób zrozumiały dla strony. Bezwzględny obowiązek zastosowania się przez organ administracji do poglądu prawnego i wynikających z niego wytycznych co do dalszego biegu postępowania może być wyłączony tylko w razie istotnej zmiany stanu faktycznego lub zmiany przepisów prawa, a także po wzruszeniu tego orzeczenia w przewidzianym do tego trybie (por. wyrok NSA z 6 maja 2009 r., II OSK 691/08). W przedmiotowej sprawie stan faktyczny nie uległ zmianie, a orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 22 lipca 2013 r., IV SA/Wr 205/13 nie zostało wzruszone w żadnym trybie.