Wyrok NSA z dnia 24 lipca 2014 r., sygn. I OSK 1928/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2166/12 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia z naruszeniem prawa oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2166/12 oddalił skargę A. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2012 r.

nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia z naruszeniem prawa.

Przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy Sąd wskazał, że orzeczeniem administracyjnym z [...] kwietnia 1952 r., nr [...] Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie orzekło o odmowie przyznania L. C. (babce dotychczasowego właściciela nieruchomości A. B.) prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...] róg ul. [...], ozn. nr hip. [...], wskazując w uzasadnieniu, że zgodnie z opracowywanym planem zagospodarowania przestrzennego teren ten przeznaczony został pod budownictwo publiczne. W konsekwencji korzystanie z gruntu przez dotychczasowego właściciela nie da się pogodzić z tak określonym przeznaczeniem nieruchomości. Wobec niewniesienia od tego orzeczenie odwołania, stało się ono ostateczne.

Wnioskiem z 2 października 1995 r. A. B. wystąpił o stwierdzenie nieważności powyższego orzeczenia.

Zainicjowana tym wnioskiem sprawa, przed wydaniem wskazanych na wstępie decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej oraz Ministra Infrastruktury, była trzykrotnie rozpoznawana i rozstrzygana przez organy administracji publicznej, a kolejne wydawane w niej rozstrzygnięcia organu nadzoru, były uchylane przez sądy administracyjne.