Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. II GSK 1891/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska- Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. P., M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 29 maja 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 265/13 w sprawie ze skargi A. P., M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Ł. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopaliny bez wymaganej koncesji oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. wyrokiem z dnia 29 maja 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 265/13 oddalił skargę A. P. i M. P. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. (w skrócie: Kolegium, SKO) z dnia [...] listopada 2012 r., nr SKO [...] w przedmiocie ustalenia opłaty eksploatacyjnej za wydobycie kopaliny bez wymaganej koncesji.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:
Decyzją z dnia [...] maja 2012 r., znak: [...]. Starosta Z. ustalił dla A. P. i M. P. opłatę eksploatacyjną w wysokości 38.400.000 PLN za wydobycie kopaliny (piasku) bez wymaganej koncesji na działkach o numerach ewidencyjnych 3 i 13 w obrębie W. B., Gmina S. Podstawę decyzji stanowił art. 85a ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. b oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 z późn. zm., dalej: "p.g.g.") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z poóźn. zm., dalej: "k.p.a."). W uzasadnieniu organ wskazał, że stronami przedmiotowego postępowania uznani zostali współwłaściciele działek nr 3 i 13 oraz wspólnicy spółki cywilnej zarządzający nieruchomością.
Wskutek odwołania skarżących, decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. uchyliło powyższą decyzję Starosty Z. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.