Wyrok NSA z dnia 11 marca 2014 r., sygn. II GSK 2053/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Joanna Kabat- Rembelska Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30 sierpnia 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 993/12 w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., objętym skargą kasacyjną wyrokiem oddalił skargę J. G. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] marca 2012 r. w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W. zwrócił się do Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Fundusz Zdrowia o rozstrzygnięcie w drodze decyzji o obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego skarżącej z tytułu prowadzenia przez nią działalności pozarolniczej.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ ustalił, że skarżąca J. G. podlegała od dnia 15 października 2002 r. obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej.

Objętą skargą decyzją Prezes NFZ utrzymał w mocy decyzję organu I instancji wskazując, że zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391 ze zm., dalej: ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ), jeśli spełnione były przesłanki do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1, z więcej niż jednego tytułu, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana była z każdego tytułu odrębnie. Przepis art. 9 ust. 1 tej ustawy zalicza natomiast do osób objętych obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym między innymi osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniem społecznym obowiązkowym lub dobrowolnym, prowadzące działalności pozarolniczą. Organ odwoławczy zauważył, że podobne regulacje zawarte są w art. 82 ust. 1 i art. 66 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027, ze zm., dalej: ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej). Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób prowadzących działalność gospodarczą, powstawał i wygasała w terminach określonych w art. 69 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, art. 12 ust. 1 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ oraz art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153, ze zm., dalej: ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym). Prezes NFZ stwierdził, w oparciu o zaświadczenie Zarządu Dzielnicy M. m.st. W., że skarżąca jest wpisana do ewidencji działalności gospodarczej, zaś datę jej rozpoczęcia skarżąca wskazała na dzień 15 października 2002 r. Wskazał ponadto, że zgodnie z art. 109 ust. 2 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ, rozpatruje indywidualne sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. Nie należą natomiast do kompetencji Prezesa NFZ sprawy z zakresu wymierzania, pobierania oraz egzekucji składek na ubezpieczenia zdrowotne, wobec czego nie mógł rozstrzygać w zakresie podnoszonej przez skarżącą okoliczności uzyskiwania niskich dochodów i ponoszenia strat w odniesieniu do zwolnienia jej z obowiązku opłacania składek.