Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. I GSK 1280/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Cezary Pryca Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "V." Spółki z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 113/13 w sprawie ze skargi "V." Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt V SA/Wa 113/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę "V." Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] października 2011 r., nr [...], którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego [...] z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...], odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym uiszczonym z tytułu importu samochodów osobowych.

Sąd pierwszej instancji wskazał w uzasadnieniu orzeczenia ustalenia faktyczne i stanowisko organów podatkowych orzekających w sprawie. Organy te stwierdziły, że pismem z dnia [...] maja 2006 r. "V." Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego [...] z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku akcyzowym z tytułu importu samochodów marki [...] (modele [...] i [...]), które spółka w dniu [...] grudnia 2001 r. (na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego SAD nr [...]) zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym, klasyfikując te pojazdy do kodów PCN 8703 23 19 0 i 8703 32 19 00 ze stawkami akcyzy 6,4% (dla modelu [...]) i 17,6% (model [...]). Do wniosku spółka załączyła m.in. kserokopię świadectw homologacji wydanych przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej oraz pisma Urzędu Statystycznego w [...] z [...] stycznia 2006 r., wskazując, że z dokumentów tych wynika, iż - z uwagi na zamontowanie tzw. "kratki" oddzielającej przestrzeń pasażerską od bagażowej - przedmiotowe samochody są samochodami ciężarowymi, a więc nie stanowiły wyrobów akcyzowych. Naczelnik Urzędu Celnego nie podzielił stanowiska strony i decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. (wydaną po ponownym rozpoznaniu sprawy wskutek uchylenia przez organ odwoławczy poprzedniej decyzji Naczelnika z dnia [...] sierpnia 2007 r.) odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym, zaś Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] października 2011 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Zdaniem organu odwoławczego, w postępowaniu dowodowym spółka skutecznie nie wykazała, że importowane samochody były samochodami ciężarowymi, o jakich mowa w grupowaniu 1024 Systematycznego Wykazu Wyrobów (dalej: SWW) i w pozycji 8704 Taryfy celnej a nie stanowiącymi wyroby akcyzowe samochodami osobowymi, o jakich mowa w grupowaniu 1021 SWW i pozycji 8703 Taryfy celnej. Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że opis techniczny spornych samochodów w pełni odpowiada opisowi samochodu przeznaczonego zasadniczo do przewozu osób (objętego pozycją 8703 Taryfy celnej), a samochody te zostały wyprodukowane i przeznaczone konstrukcyjnie do przewozu osób i bagażu. Natomiast zamontowanie w spornych samochodach przegrody oddzielającej przestrzeń pasażerską od bagażowej (i jak w przypadku modelu V40 wymontowanie siedzenia) nie uczyniło z nich pojazdów przeznaczonych wyłącznie do przewozu towarów. Zdaniem organu, oceny tej nie mogły zmienić przedłożone przez stronę dokumenty w postaci świadectw homologacji samochodów ciężarowych oraz opinii Urzędu Statystycznego. Wspomniane świadectwa homologacji nie mogły być dowodem przesądzającym o określeniu właściwego kodu Taryfy celnej, bowiem zostały wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602 ze zm.), które nie są wiążące dla celów klasyfikacji dokonywanej przez organy podatkowe. Natomiast opinie Urzędu Statystycznego w Łodzi zostały wydane w oparciu o dane zawarte we wnioskach, w których opis towaru był nieścisły i tendencyjny (sugerujący dokonanie zmian konstrukcyjnych nadwozia/podwozia samochodu osobowego, co miała potwierdzać obecność dodatkowego wyposażenia charakterystycznego dla samochodu dostawczego, zwiększona ładowność oraz główna funkcja samochodu - przewóz towarów), co sprawiło, że dokonana w tych opiniach klasyfikacja towaru do pozycji 8704 była błędna. Z uwagi na to, Dyrektor Izby Celnej uznał, że brak było podstaw do stwierdzenia nadpłaty, bowiem podatek akcyzowy został uiszczony z tytułu importu samochodów osobowych, stanowiących wyrób akcyzowy, o jakim mowa w poz. 5 załącznika nr 6 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej zwanej "ustawą o VAT i podatku akcyzowym").