Wyrok NSA z dnia 5 września 2014 r., sygn. II FSK 509/13

Uchylenie postanowienia o nadaniu decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności i w konsekwencji umorzenie na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 i art. 60 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz.1015, z późn. zm.) postępowania egzekucyjnego, powoduje unicestwienie materialnoprawnych skutków zastosowania środka egzekucyjnego, w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 Ordynacji podatkowej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia del. WSA Bogusław Woźniak, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności z dnia 5 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 192/12 w sprawie ze skargi W. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 listopada 2011 r. nr [...] oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 192/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu skargi W.K. (dalej jako "Skarżący") uchylił zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 listopada 2011 r. o umorzeniu postępowania zażaleniowego w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej Skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.

Przestawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 26 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 298/11 uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 18 lutego 2011 r. w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego dotyczącego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia 30 listopada 2010 r. w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji tego organu z dnia 30 listopada 2010 r. określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 298 343 zł. W orzeczeniu tym Sąd uznał, że umorzenie przez organ odwoławczy w trybie art. 233 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, z późn. zm.) postępowania zażaleniowego prowadzonego na skutek wniesienia zażalenia na postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. ze względu na to, że w trakcie postępowania zażaleniowego cała należność została uregulowana, było nieprawidłowe. Sąd stwierdził, że w sprawie nie wystąpiły przesłanki określone w art. 208 Ordynacji podatkowej, gdyż ściągnięcie należności w toku postępowania egzekucyjnego nie ma charakteru zapłaty dobrowolnej i tym samym nie powoduje bezprzedmiotowości postępowania w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji wymiarowej. W takim stanie rzeczy Sąd za konieczne uznał merytoryczne rozpoznanie zażalenia i zobowiązał organ odwoławczy do dokonania oceny zasadności nadania wspomnianej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności w świetle art. 239b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.