Wyrok NSA z dnia 29 września 2014 r., sygn. I FSK 1412/13

Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 18 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 177/13 w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 15 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2005 r. do stycznia 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz P. G. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 177/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie ze skargi P. G. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 15 marca 2012 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2005 r. do stycznia 2006 r., stwierdzając, że decyzja ta nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej w L. zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 29 października 2010 r., którą określono P. G. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2005 r. do stycznia 2006 r. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za luty i marzec 2005 r. Organy w ramach ww. rozstrzygnięć zakwestionowały prawo podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Z.P.H. G., do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach potwierdzających zakup oleju napędowego od spółek R. i B., gdyż - w ocenie organów - faktury te nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził przy tym, że zobowiązania podatkowe objęte decyzją organu pierwszej instancji nie uległy przedawnieniu. Wskazał, że co do zasady - zgodnie z art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.) - zobowiązania w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do listopada 2005 r. przedawniłyby się z dniem 31 grudnia 2010 r., natomiast za grudzień 2005 r. i styczeń 2006 - z dniem 31 grudnia 2011 r. Jednakże w dniu 7 grudnia 2010 r. strona dokonała wpłaty środków pieniężnych na zobowiązania objęte treścią decyzji pierwszej instancji wraz z należnymi odsetkami. Tym samym zobowiązania określone tą decyzją wygasły na skutek zapłaty i nie mogły wygasnąć po raz drugi na skutek przedawnienia, a zatem organ odwoławczy mógł merytorycznie rozpatrzyć odwołanie i wydać decyzję w przedmiotowej kwestii.