Wyrok NSA z dnia 6 maja 2014 r., sygn. II FSK 1282/12

Zarówno z przepisów O.p., jak i u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać (wskazać) przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia o poniesieniu kosztów w celu uzyskania przychodów, a więc również powinien wskazać, na rzecz jakich podmiotów i w jakiej wysokości ponosił w rzeczywistości określone wydatki.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1393/11 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości odsetek za zwłokę od niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2007 roku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1393/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R. K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2011 r. w przedmiocie odsetek za zwłokę od niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2007 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że sporna decyzja utrzymała w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia 12 maja 2011 r. o tożsamym przedmiocie. Według ustaleń organów podatkowych, w 2007 r. R. K. prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług transportu drogowego, usług spycharko-koparką oraz sprzedaży warzyw, opodatkowaną na zasadach ogólnych. W złożonym wspólnie z żoną zeznaniu rocznym PIT-36 zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 26.310,36 zł, co wynikało z zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur VAT wystawionych przez F. spółkę jawną z siedzibą w K. (dalej spółka), dokumentujących sprzedaż oleju napędowego, które to faktury nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.