Wyrok NSA z dnia 22 maja 2014 r., sygn. II FSK 1473/12

Stwierdzenie przez sąd administracyjny prawidłowości zastosowania przez organ egzekucyjny art. 34 § 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm.) oznacza brak tytułu do rozpoznania zarzutu skargi dotyczącego merytorycznego zarzutu uznanego wcześniej za niedopuszczalny. Niedopuszczalność bowiem określonego zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym ma charakter prawny o wymiarze obiektywnym, a więc pozbawia prawa jego merytorycznej oceny nie tylko organy egzekucyjne, ale także orzekający w sprawie sąd administracyjny zarówno pierwszej, jak i drugiej instancji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Teresa Randak, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 1303/11 w sprawie ze skargi H. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (dalej: WSA) w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 1303/11, oddalił skargę H. W. (dalej: "skarżący") na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku (dalej: "Dyrektor IS") w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że decyzją z dnia 14 grudnia 2009 r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w G. (dalej: "Naczelnik US") określił skarżącemu zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych a następnie wszczął postępowanie egzekucyjne względem skarżącego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 26 lutego 2010 r. Skarżący wniósł zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne podnosząc w nich zarzut przedawnienia i braku wymagalności obowiązku objętego skarżonym tytułem wykonawczym, określenia egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji Naczelnika US, niedopuszczalności egzekucji administracyjnej na podstawie skarżonego tytułu wykonawczego, niedopuszczalności zastosowanego środka egzekucyjnego w postaci zajęcia prawa majątkowego stanowiącego świadczenie rentowe wypłacane przez Wojskowe Biuro Emerytalne w G., nie spełnienia przez wyżej wymieniony tytuł wykonawczy wymogów wynikających z art. 27 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej: "u.p.e.a."). Organ egzekucyjny postanowieniem z dnia 12 stycznia 2011 r. uznał zarzuty skarżącego za bezzasadne.