Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2014 r., sygn. II FSK 1141/12

Brak jest z mocy art. 15 ust. 6 w zw. art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. podstaw do przejmowania przez spółkę kapitałową nabywającą aport tylko z tego tytułu dodatkowych obciążeń i zobowiązań wynikających z wcześniejszej modernizacji bądź remontu budynków stanowiących wkład niepieniężny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia del. NSA Anna Maria Świderska, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "E." sp. z o. o. z siedzibą w W., obecnie Syndyka masy upadłości "E." sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1320/11 w sprawie ze skargi "E." sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości straty za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Syndyka masy upadłości "E." sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1320/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. Spółka z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 lutego 2011 r. w przedmiocie określenia wysokości straty za 2005 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia 11 sierpnia 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił Spółce wysokość poniesionej straty w kwocie 2.174.634,01 zł. Decyzja została uchylona przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z 17 listopada 2010 r. określił Skarżącej wysokość straty za 2005 r. w kwocie 2.607.702,92 zł, tj. o kwotę 205.117,54 zł mniejszą niż wykazała Spółka w złożonej korekcie zeznania podatkowego. W uzasadnieniu wskazał, że Spółka w 2005 r. zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatek na zakup okien PCV, parapetów, drzwi aluminiowych oraz montaż okien i drzwi, udokumentowany fakturą z 31 stycznia 2005 r. wystawioną przez P. Sp. z o.o. z siedzibą w B. Według wyjaśnień Spółki był to zakup i montaż okien i drzwi w budynku nr 159 i nr 160 elektrociepłowni znajdujących się na jej terenie. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. zaznaczył, że z opinii biegłego sądowego wynikało, iż w budynku nr 159 prowadzone były prace remontowo - budowlane, które prowadzone były przez inne firmy, a nie przez E. i P. Sp. z o.o. W budynku nr 160 biegły sądowy nie stwierdził, aby w przeciągu ostatnich lat przeprowadzone zostały prace remontowo - budowlane, zwłaszcza w zakresie malowania pomieszczeń oraz wymiany stolarki okiennej. Skarżąca w zastrzeżeniach do protokołu kontroli z 3 kwietnia 2009 r. zakwestionowała słuszność i zasadność wniosków zawartych w tej opinii. Wskazała, że okna i drzwi, których zakup i montaż dokumentuje faktura nr 21/05/USŁU z dnia 31 stycznia 2005 r., wymienione zostały przez U. Sp. z o.o. jeszcze przed grudniem 2004 r. w budynkach Elektrociepłowni należących wówczas do P. Sp. z o.o. z siedzibą w B., a wydatek poniesiony na wymianę okien i drzwi w budynkach P. sp. z o.o. został refakturowany na P. Sp z o.o. przez U. Budynki Elektrociepłowni wniesione zostały aportem do E. Sp z o.o., wobec czego E. powinna być również właścicielem wymienionych okien i drzwi. Podsumowując swoje ustalenia organ I instancji podkreślił, że w raporcie biegłego wyceniającym przejmowane przez Spółkę w drodze aportu budynki brak było stwierdzenia, iż wartość przedmiotowych budynków nie obejmuje okien i drzwi. Skoro wymiana okien i drzwi nastąpiła przed grudniem 2004 r. - czyli przed wniesieniem budynków aportem do Spółki - to tym bardziej nie ma podstaw do wliczenia do kosztów Skarżącej wydatków, które winny być zawarte w wycenie przekazywanego budynku. Z tego względu Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. uznał, że w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; zwana dalej : "u.p.d.o.p.") nie ma podstaw do zaliczenia przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Od tej decyzji Spółka wniosła odwołanie w którym zarzuciła naruszenie art. 122, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; zwana dalej : "Ordynacja podatkowa") oraz art. 15 ust.1 u.p.d.o.p.