Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 880/12

Ustawodawca rozróżnia części budowlane urządzeń technicznych od samych urządzeń, uznając za budowlę jedynie pierwsze z nich. Tym samym to elementy budowlane (fundamenty) stanowiące podstawę dla transformatorów, należy uznać za te, które mieszczą się w pojęciu "części budowlane urządzeń technicznych" oraz " fundamenty pod maszyny i urządzenia".

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Tomasz Adamczyk, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1119/11 w sprawie ze skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 6 lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2011 r., I SA/Gd 1119/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. (obecnie: P. [...] S.A. z siedzibą w L.), uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 6 lipca 2005 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. Z uzasadnienia tego wyroku wynika, że decyzją z dnia 16 maja 2005 r. Wójt Gminy S. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie 1.124.455 zł. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ pierwszej instancji wskazał, że skarżąca jest właścicielem nieruchomości - stacji elektroenergetycznej 400/110 kV w W. W złożonej deklaracji dotyczącej podatku od nieruchomości za 2005 r. wykazała m. in. budowle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą o łącznej wartości 18.374.166,82 zł i zadeklarowała łączną kwotę podatku w wysokości 420.881,10 zł. Wójt uznał, że skarżąca zaniżyła wartość budowli (stacji rozdzielni elektroenergetycznej), która winna wynosić 53.321.446,29 zł, jak również nie zadeklarowała do opodatkowania budowli znajdujących się w budynkach związanych z działalnością gospodarczą o wartości 231.417 zł, która ustalona została na podstawie kontroli przeprowadzonej w dniu 8 kwietnia 2004 r. u skarżącej. Organ wskazał, że prawidłowość jego stanowiska potwierdza decyzja ostateczna Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. (dalej: Kolegium) z 30 sierpnia 2002 r. w sprawie określenia skarżącej wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2001, jak również decyzje organu pierwszej instancji wydane w sprawie określenia skarżącej wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 2002-2004, utrzymane w mocy przez Kolegium. Organ podatkowy wskazał, że podjęte rozstrzygnięcie jest zgodne z regulacjami zawartymi w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 9 poz. 84 ze zm), dalej:. "u.p.o.l.", w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2003 r. oraz art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm., dalej: "P.b."). Nadto, dokonana kwalifikacja prawnopodatkowa zgodna jest z wykładnią pojęcia "budowla" dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 2 lipca 2001 r., FSP 2/2001, podjętej w składzie siedmiu sędziów, jak również ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów przedstawionym w piśmie z 15 maja 2003 r., nr LK-727/MM/03.