Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. I FSK 30/13

Zwrot podatku VAT przysługuje tylko na zakup materiałów budowlanych służących do wykonania robót mieszczących się w definicji ustawowej zgodnie z ww. załącznikiem do ustawy o zwrocie wydatków mieszkaniowych, a nie na wszystkie wydatki ponoszone w związku z remontem lub budową.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś (spr.), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Protokolant Dominik Laskowski, po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/Go 178/12 w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 23 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 29 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Go 178/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę E. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z 23 stycznia 2012 r., wydaną w przedmiocie zwrotu wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że E. M. (dalej "skarżąca") wnioskiem z 21 czerwca 2006 r. wystąpiła o zwrot wydatków wynikających z ustawy dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. nr 177, poz. 1468 ze zm.) w kwocie 1.674 zł.

Decyzją z 18 grudnia 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił kwotę zwrotu wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w wysokości 486 zł, w tym: wymagających pozwolenia na budowę, które nie stanowiły podstawy odliczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 1 zł; wymagających pozwolenia na budowę, które stanowiły podstawę odliczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 485 zł.

Organ I instancji nie uznał wydatków udokumentowanych fakturami z 6 maja 2004 r. nr [...] oraz z 20 maja 2004 r. nr [...], gdyż skarżąca nie posiadała prawa do dysponowania nieruchomością i pozwolenia na przebudowę poddasza na mieszkanie. Z kolei z uwagi na fakt, że kody PKWiU materiałów wykazanych w 35 fakturach nie są zawarte w załączniku do obwieszczenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie ogłoszenia wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. M. T. i B. z 2006 r. nr 1 poz.1) organ nie uznał wydatków udokumentowanych tymi fakturami. Ponadto organ nie uznał wydatków, które udokumentowane były notami korygującymi. Organ stwierdził, że nota korygująca jest rodzajem faktury VAT, do wystawienia której nie jest uprawniony nabywca nie będący zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.).