Wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 638/12

Zasada swobodnej oceny dowodów wyrażona w tym przepisie zakłada, że organ podatkowy nie jest skrępowany przy ocenie dowodów kryteriami formalnymi, ma swobodnie ocenić wiarygodność i moc dowodową poszczególnych dowodów, na których oparł swoją decyzję. Przy ocenie zebranych dowodów winien m.in. kierować się prawidłami logiki: zgodnością oceny z prawami nauki i doświadczenia życiowego; traktowania zebranych dowodów jako zjawisk obiektywnych; oceniania dowodów wyłącznie z punktu widzenia ich znaczenia i wartości dla toczącej się sprawy; wszechstronności oceny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Protokolant Katarzyna Domańska, po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 712/11 w sprawie ze skargi G. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 28 listopada 2011 r., I SA/Bd 712/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę G. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 15 lipca 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu tego wyroku, w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. decyzją z dnia 19 kwietnia 2011 r. określił skarżącej spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. w kwocie 175.853 zł, tj. o 150.603 zł wyższej od wykazanej przez Spółkę w korekcie zeznania CIT-8. Decyzją wskazaną na wstępie Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy podniósł w uzasadnieniu decyzji, że przedmiotem sporu w rozpatrywanej sprawie jest kwestia zasadności zmniejszenia przychodów spółki o kwotę 6.000 zł oraz wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków w łącznej kwocie 812.547,73 zł zaewidencjonowanych na podstawie faktur VAT wystawionych na rzecz spółki przez jej pięciu dostawców, które nie potwierdzają rzeczywistych transakcji zakupu tego towaru. Z tego powodu organ odmówił spółce zaliczenia spornych wydatków do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 ze zm.), dalej: "u.p.d.o.p."