Wyrok NSA z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 972/12

Art. 41 ani żaden inny przepis Ordynacji podatkowej nie określają procedury ustalania wartości rzeczy lub prawa, na której ustanowiony ma być zastaw skarbowy. Biorąc jednak pod uwagę cel ustanowienia zastawu skarbowego, jakim jest zabezpieczenie wykonania zobowiązania podatkowego, należy przyjąć, że chodzi tu o wartość rynkową rzeczy lub prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Zbigniew Romała, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 1 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Go 1207/11 w sprawie ze skargi E. M. na ustanowienie zastawu skarbowego z dnia 7 grudnia 2010 r., nr [...] przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. M. na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 1 lutego 2012 r., I SA/Go 1207/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę E. M. na ustanowienie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. zastawu skarbowego.

2. Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco: Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. 7 grudnia 2010 r. dokonał zabezpieczenia zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. i 2005 r. wynikających z korekt zeznań podatkowych PIT-36L, złożonych 29 listopada 2010 r., poprzez ustanowienie zastawu skarbowego na samochodzie ciężarowym marki [...], stanowiącym własność skarżącej i jej męża. O dokonanym wpisie skarżąca została powiadomiona w dniu 15 grudnia 2010 r.

W dniu 23 grudnia 2010 r. skarżąca złożyła wniosek o wykreślenie zastawu z rejestru zastawów skarbowych, kwestionując zasadność dokonanego zabezpieczenia i wniosła o uznanie wpisu zastawu za niebyły. Jej zdaniem, organ nie zbadał realnej rynkowej wartości przedmiotu zastawu, m.in. nie uwzględnił stopnia zużycia i stanu technicznego samochodu kwalifikującego go do generalnego remontu. Ponadto, organ ustanawiając zastaw oparł się na złożonej przez skarżącej deklaracji podatkowej, zaparafowanej przez księgową nie posiadającą pełnomocnictwa do złożenia jej w imieniu skarżącej. Wskazała także, że formularz korekty deklaracji podatkowej nie został złożony - wbrew postanowieniom treści art. 81 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako "O.p." - z pisemnym uzasadnieniem, w związku z czym nie mógł stanowić poprawnej deklaracji. Nieprawidłowości te świadczyły o tym, że ustanowienie zastawu skarbowego dokonane zostało z rażącym naruszeniem prawa procesowego, tj. art. 44 § 2 w zw. z art. 81 § 2 oraz w zw. z art. 274, art. 274a § 2 i art. 165 O.p. -bowiem dokonane zostało w oparciu o dokument, któremu nie można było przypisać cech skutecznej korekty deklaracji podatkowej.