Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2014 r., sygn. I FSK 281/13

Przedmiotem prawomocności materialnej jest ostateczny rezultat rozstrzygnięcia, a nie przesłanki, które do niego doprowadziły.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Danuta Oleś, Protokolant Dorota Pawlicka-Błażejewska, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 7 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 266/12 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 16 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 1.800 zł (słownie: tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 266/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę A. S. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 16 lipca 2012 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2010 r.

2.1. W uzasadnieniu wyroku sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję z dnia 20 kwietnia 2012 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. (dalej: organ pierwszej instancji) określającą skarżącej wysokość zwrotu podatku naliczonego w podatku od towarów i usług za czerwiec 2010 r. w kwocie 1.813 zł w terminie 180 dni, w miejsce wykazanego zwrotu podatku naliczonego w wysokości 17.586 zł.

2.2. Organy podatkowe ustaliły, że skarżąca prowadząc działalność gospodarczą w zakresie produkcji mebli w rozliczeniu podatku za czerwiec 2010 r. bezzasadnie obniżyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur VAT: nr 2010/1 z 28 czerwca 2010 r., nr 2010/2 z 29 czerwca 2010 r., nr 2010/3 z 30 czerwca 2010 r., nr 2010/4 z 30 czerwca 2010 r., nr 2010/5 z 30 czerwca 2010 r. oraz faktury korygującej nr 2010/1 z 30 czerwca 2010 r. wystawionych przez J. S. - ojca skarżącej. Faktury te dotyczyły sprzedaży dwóch samochodów, maszyn i urządzeń stolarskich, materiałów poprodukcyjnych oraz nakładów inwestycyjnych. Organy uznały, że faktury te nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, zaistniałych w datach podanych na tych fakturach i dlatego skarżącej nie przysługuje prawo od odliczenia podatku wynikającego z tych faktur, stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: u.p.t.u.).