Postanowienie NSA z dnia 8 maja 2013 r., sygn. I OZ 300/13

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 marca 2013 r. sygn. akt II SAB/Lu 64/13 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi T.W. na bezczynność Wójta Gminy N. w przedmiocie niezawiadomienia o przekazaniu odwołania postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 18 marca 2013 r., sygn. akt II SAB/Lu 64/13 odmówił T.W. przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu podał, że skarżąca wniosła skargę na niezawiadomienie jej o przekazaniu jej odwołania od decyzji wydanej w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych, w której zawarła również wniosek o przyznanie jej prawa pomocy. Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi. Oczywista bezzasadność skargi zachodzi wówczas, gdy przepisy prawa niepodlegające różnej wykładni w sposób jasny i jednoznaczny wykluczają możliwość uwzględnienia żądania strony skarżącej. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, gdyż czynność polegająca na niezawiadomieniu skarżącej o przekazaniu jej odwołania pozostaje poza kategorią spraw objętych kognicją sądu administracyjnego uregulowaną w art. 3 § 2 P.p.s.a., dlatego też i skarga na niedokonanie tej czynności jest niedopuszczalna. W takiej sytuacji należało zatem odmówić skarżącej przyznania prawa pomocy.