Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. I OSK 979/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Anna Lech Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2013 r. sygn. akt II SAB/Wa 200/12 w sprawie ze skargi S. L. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie wydania decyzji ustalającej pełnienie służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury policyjnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 200 /12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. L. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie wydania decyzji ustalającej pełnienie służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury policyjnej.

W jego motywach podał, że S. L. w skardze na bezczynność w/w organu podniósł, iż ten nie wydał w terminie decyzji ustalającej pełnienie służby w latach 1994-2006 w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury policyjnej. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podnosząc iż przepisy prawa nie przewidują wydawania decyzji w tego rodzaju sprawach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznając skargę za niezasadną wskazał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że organ pozostaje w bezczynności w każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., jeżeli nie dopełnił czynności określonych w art. 36 k.p.a. lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji. Zgodnie z brzmieniem art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., istota skargi na bezczynność polega na tym, że sąd uwzględniając taką skargę, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. W sprawie niniejszej nie ma takiej możliwości, ponieważ wydanie decyzji ustalającej nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa. Skoro zatem skarżący wystąpił ze skargą na bezczynność Komendanta Głównego Policji, który nie był zobowiązany do podjęcia rozstrzygnięcia w jego sprawie we wskazanym przedmiocie i formie, organ ten nie pozostaje w bezczynności. Sąd ten podkreślił, że taka decyzja, gdyby została wydana przez organ, byłaby decyzją wydaną bez podstawy prawnej, a zatem decyzją nieważną. Mając te okoliczności na uwadze, nadto zważywszy na fakt, że z wniosku S. L. toczy się postępowanie o wydanie zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby przez ww. w latach 1994-2008 w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury policyjnej, którego wynik nie zadawala skarżącego, oddalił skargę na zasadzie art. 151 p.p.s.a.