Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2013 r., sygn. I OSK 642/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia del. WSA Robert Sawuła Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 797/11 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za grunt oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 797/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za grunt.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wojewoda Mazowiecki, przedmiotową decyzją utrzymał w mocy decyzję Starosty L. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...]orzekającą o ustaleniu na rzecz A. K., A. K., M. M. odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną ul. [...] w L., oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr [...]o pow. 166 m2 z obrębu ewidencyjnego 41 oraz za grunt zajęty pod drogę publiczną gminną - ulicę M. K. w L., oznaczony w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. 333 m2 z obrębu ewidencyjnego 41, zobowiązując jednocześnie do wypłaty odszkodowania Gminę L..

Z ustaleń organu odwoławczego wynika, że w prowadzonym przed organem I instancji postępowaniu został w dniu 23 września 2010 r. sporządzony operat szacunkowy przez rzeczoznawcę majątkowego.

W ocenie organu odwoławczego powyższy operat szacunkowy wykonany został zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, a co za tym idzie mógł stanowić podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania. Rzeczoznawca majątkowy przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości wskazała na fakt, że na terenie badanego rynku lokalnego nie występowały w porównywalnym okresie transakcje sprzedaży działek przeznaczonych i zajętych pod drogi publiczne, a zatem biegła w operacie szacunkowym z dnia 23 września 2010 r. właściwie zastosowała metodę wyceny stosownie do § 36 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego (Dz.U. Nr 207, poz. 2109 ze zm. - zwany dalej rozporządzeniem), a dokonując wyboru nieruchomości porównawczych (próbka 11 transakcji) przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości nr [...] i nr [...], kierowała się ich podobieństwem do działek szacowanych, a więc stanem fizycznym, prawnym i funkcjonalnym, przyjmując podejście porównawcze - metodą korygowania ceny średniej.