Wyrok NSA z dnia 7 maja 2013 r., sygn. II OSK 2672/11

Dnia 7 maja 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 383/11 w sprawie ze skargi K. C. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 383/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. C. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie wymeldowania.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r., Wojewoda Mazowiecki, utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Sokołowa Podlaskiego z dnia [...] listopada 2010 r. orzekającą o wymeldowaniu K. C. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w S..

W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] grudnia 2010 r. Wojewoda podniósł, że po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie z wniosku M. C., Burmistrz Sokołowa Podlaskiego, działając na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 1993 ze zm.) decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. orzekł o wymeldowaniu K. C. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w S.. W motywach rozstrzygnięcia wskazał, iż K. C. nie zamieszkuje w miejscu dotychczasowego pobytu od grudnia 2008, nie koncentruje też w tym miejscu swoich interesów życiowych. Okoliczność tę - zdaniem organu pierwszej instancji - potwierdzają strony, świadkowie w osobach córki stron K. C. i sąsiada K. C. oraz Komenda Powiatowa Policji w S.. K. C. wezwany przed wydaniem decyzji nie wniósł uwag do zebranego materiału dowodowego, zobowiązał się jedynie do dostarczenia dokumentu potwierdzającego, iż nie jest do lokalu wpuszczany, z którego to zobowiązania nie wywiązał się do chwili wydania decyzji przez organ I instancji.