Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. II OSK 391/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr) Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Robert Sawuła Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Wielgosz po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 1278/11 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt VII SA/Wa 1278/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2011 r. znak: [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na rozbudowę stacji bazowej telefonii komórkowej.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z dnia [...] września 2007 r. Prezydent Miasta Łodzi zatwierdził projekt budowlany i udzielił [...] S.A. w W. pozwolenia na rozbudowę stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...] nr [...] na nieruchomości położonej w Ł. przy ul. S., na działce nr ewid. [...] w obrębie [...].

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tej decyzji wystąpił J. Z., powołując się na przesłankę rażącego naruszenia prawa. Wnioskodawca wskazał m.in., że wraz z żoną są współwłaścicielami działek nr [...],[...] i [...] obręb [...], położonych w Ł. przy ul. R. i oddalonych o około 95 m od stacji bazowych. W jego ocenie, faktyczny zakres oddziaływania stacji bazowych ogranicza korzystanie z jego nieruchomości. Wskazał, że przy wydaniu pozwolenia na budowę nie zbadano kumulatywnego oddziaływania inwestycji, ponieważ organ powinien sprawdzić, czy objęta wnioskiem inwestycja nie znajduje się w zasięgu oddziaływania innych nadajników radiokomunikacyjnych. Zdaniem wnioskodawcy organ w postępowaniu zwykłym błędnie określił krąg stron, wykluczając z postępowania właścicieli sąsiednich działek.