Wyrok NSA z dnia 25 marca 2013 r., sygn. II GSK 2322/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia del. WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 14 lipca 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 780/11 w sprawie ze skargi M.T. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie udzielenia koncesji na wydobywanie kopaliny 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W., 2. zasądza od Ministra Środowiska na rzecz M. T. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 14 lipca 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 780/11 oddalił skargę M. T. (dalej: skarżąca) na decyzję Ministra Środowiska (dalej: organ odwoławczy, Minister) z dnia [...] lutego 2011 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie udzielenia koncesji.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. Marszałek Województwa [...], po rozpatrzeniu wniosku S. Sp. z o.o. z siedzibą w S. oraz dokonując uzgodnień z Wójtem Gminy [...] i Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego, udzielił wnioskodawcy koncesji na wydobywanie granitu z części złoża "[...]" położonego w miejscowości C.

Od wskazanej decyzji odwołanie do Ministra Środowiska wnieśli E. Ł., M. T. oraz A. L. podkreślając, że o wydaniu zaskarżonej decyzji koncesyjnej dowiedzieli się dopiero w dniu 28 września 2010 r. z ustnych motywów wyroku WSA we W., sygn. akt. II SA/Wr 388/10. Podnieśli, że są stronami postępowania koncesyjnego, ponieważ zamieszkują na nieruchomości bezpośrednio przylegającej do terenu zamierzonej eksploatacji kopalni. Ponadto argumentowali, że organ nie zawiadomił ich o zakończeniu postępowania, a tym samym pozbawił ich realnej obrony słusznego interesu, przez co naruszył zasady ogólne ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000, Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej: k.p.a.).