Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. II FSK 174/12

Istotą powództwa z art. 199a §3 O.p. jest ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, które jest niezbędne dla oceny skutków podatkowych. Postępowanie sądowe ma charakter incydentalny wobec postępowania prowadzonego przez organ podatkowy, w którym organ ten rozpatruje, a następnie rozstrzyga prowadzoną sprawę z zakresu prawa podatkowego. Celem tej regulacji było wprowadzenie sądowej gwarancji ochrony interesów podatnika. Przy czym organ podatkowy, konkretyzując stosunki z zakresu prawa podatkowego, w zakresie, w jakim stosunki cywilnoprawne mają znaczenie dla stosunków podatkowych, występuje z powództwem, gdy z zebranego materiału dowodowego wynikają wątpliwości dla oceny skutków podatkowych. Art. 199a O.p. nie może mieć w sprawie zastosowania, gdy stan faktyczny w sprawie wyjaśniony został w stopniu, który w całości pozwalał na podjęcie rozstrzygnięcia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Protokolant Jarosław Lubryczyński, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C.P. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 października 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 1032/11 w sprawie ze skargi C.P. I. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od C.P. I. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 4 października 2011 r., I SA/Łd 1032/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę C. I. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z 11 maja 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r.

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z 31 grudnia 2010 r. określającą skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. W uzasadnieniu tej decyzji podniósł, iż w 2005 r. skarżącemu zawyżył koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej w firmie P.P.H.U. [...] - "C.", gdyż zaliczył do nich wydatki z faktur wystawionych przez "R." i "B.". Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynikało, że "R." i "B." zajmowały się jedynie wystawianiem dokumentów nie prowadząc faktycznie działalności w zakresie obrotu paliwami. Rzekomi dostawcy paliwa dla firm "R." i "B." to podmioty stworzone w celu wystawiania "pustych" faktur. Sporządzanie przez nie nierzetelnych dokumentów było celowe i miało stworzyć pozory przeprowadzanych transakcji, a ukryć fakt wprowadzania do obrotu gospodarczego oleju opałowego niewiadomego pochodzenia jako oleju napędowego. Zdaniem organu, podatnik nie wykazał, że dowody dokumentujące wydatki na zakup paliwa są zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują.