Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2013 r., sygn. I FSK 1571/12

Zaświadczenie wydane przez psychologa nie może być dołączone do akt postępowania prowadzonego w sprawie zobowiązania w VAT podatnika, ponieważ taki dokument nie ma wartości opinii biegłego lekarza.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del) Dagmara Dominik-Ogińska, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. Spółka z o. o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 570/12 w sprawie ze skargi C. Spółka z o. o. w Krakowie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 28 lutego 2012 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od C. Spółka z o. o. w K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1.800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 570/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę C. Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 28 lutego 2012 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2007 r.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 28 lutego 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej po rozpoznaniu odwołania spółki utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z 26 lipca 2011 r. określającą spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za wszystkie miesiące 2007 r. Organy ustaliły bowiem, że spółka nie prowadziła faktycznej działalności gospodarczej, lecz wystawiała faktury VAT, które nie dokumentowały rzeczywistych transakcji. Skarżąca nie przedstawiła - poza fakturami VAT i zawartymi umowami - żadnych materialnych dowodów świadczących o wykonaniu usług, natomiast pozostałe zgromadzone w sprawie dowody wskazywały, że skarżąca nie prowadziła działalności gospodarczej, a sens jej istnienia sprowadzał się do tego, by dzięki niej w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w oparciu o nierzetelne faktury VAT wyprowadzać środki finansowe z legalnie działających podmiotów gospodarczych, dopuszczając się przy tym oszustw podatkowych. W tej sytuacji organy stwierdziły, że skarżąca nie była podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.), nie miała zatem również prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakup towarów i usług. Z uwagi zaś na to, że skarżąca wystawiała na rzecz innych podmiotów faktury, zobowiązana była do zapłaty wskazanego w nich podatku na podstawie o art. 108 ust. 1 u.p.t.u. Przepis ten znajduje bowiem zastosowanie niezależnie od tego, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT.